Kiedy kończy się leczenie onkologiczne, otoczenie oddycha z ulgą. Lekarze gratulują zakończenia terapii, bliscy cieszą się, że „to już za Tobą”, a Ty… czujesz pustkę. I właśnie w tej ciszy po burzy pojawiają się emocje, których nikt nie zapowiadał.
„Już powinno być dobrze” – ale nie jest
Wielu pacjentów onkologicznych mówi wprost: najtrudniejszy moment nie przyszedł wtedy, gdy usłyszeli diagnozę. Przyszedł później – kiedy leczenie się zakończyło, kiedy przestali być pod stałą opieką szpitala, kiedy znajomi przestali pytać, jak się czują. Kiedy z pozoru wszystko wróciło do normy.
To wtedy pojawia się ogromny lęk, niepewność i poczucie samotności.
Lęk przed nawrotem – „a co jeśli…?”
Jednym z najczęstszych emocjonalnych wyzwań po leczeniu jest strach przed nawrotem choroby. Każde ukłucie, ból, zawroty głowy – nawet drobne objawy – mogą wywoływać ogromny niepokój. Ciało, które kiedyś było źródłem bezpieczeństwa, teraz często staje się źródłem lęku.
To normalna reakcja – i warto o tym mówić. Strach nie oznacza, że jesteś słaby, ale że przeżyłeś coś trudnego i Twój organizm stara się znów poczuć bezpiecznie.
PTSD po chorobie nowotworowej
Tak, zespół stresu pourazowego (PTSD) może dotyczyć również osób, które przeszły leczenie onkologiczne. Przypominają o tym specjaliści – psychologowie i psychoonkolodzy. Objawy PTSD mogą obejmować m.in.:
- natrętne wspomnienia z okresu leczenia,
- unikanie rozmów o chorobie,
- problemy ze snem i koncentracją,
- nadmierną czujność, lęki, drażliwość.
To realne doświadczenia – i nie są „fanaberią” czy „przesadą”. Jeśli je przeżywasz, warto poszukać wsparcia psychologicznego.
Presja powrotu do „normalności”
Otoczenie często oczekuje, że po zakończeniu leczenia pacjent wróci do życia sprzed diagnozy – do pracy, relacji, obowiązków. Tymczasem ciało i psychika często są w zupełnie innym miejscu. Osoby po leczeniu często potrzebują czasu na adaptację, zmieniają swoje priorytety, doświadczają wypalenia i zderzają się z nową tożsamością – nie są już „tym samym człowiekiem”.
Co może pomóc?
🔹 Rozmowa z psychoonkologiem – specjalista pomoże nazwać emocje, uporządkować je i wesprze w procesie adaptacji.
🔹 Grupa wsparcia – kontakt z innymi osobami, które przeszły podobną drogę, daje poczucie zrozumienia i ulgi.
🔹 Aktywność fizyczna i relaksacja – joga, medytacja, spacery mogą pomóc w regulacji napięcia i poprawie samopoczucia.
🔹 Czas i cierpliwość do siebie – najważniejsze, by nie narzucać sobie tempa. Możesz przeżywać to, co czujesz – to w porządku.
Zakończenie leczenia to ważny moment, ale to nie koniec emocjonalnej podróży. Czas po chorobie to nowy etap – pełen wyzwań, ale i nowych możliwości. Nie musisz być „twardy”. Masz prawo czuć, pytać i szukać wsparcia. I właśnie po to powstała nasza platforma – by towarzyszyć Ci również w tej „cichej” części drogi.
Projekt „Razem Mocniejsi” jest realizowany dzięki dotacji Fundacji DKMS.
#FundacjaDKMS#DMKS